Friday The 13th, reż. Marcus Nispel, 2009

Redaktor

Recenzja filmu "Friday The 13th"
[link widoczny dla zalogowanych]

Zapraszam do dyskusji na temat filmu.

Zgadzam się w zasadzie w całej rozciągłości, ale jeden fragment rozwalił mnie na łopatki:
"w tle można przecież usłyszeć trochę licencjonowanej muzyki, chociażby Linkin Park. Młodsi widzowie, do których w głównej mierze adresowany jest film, powinni być też zadowoleni z wykorzystania w filmie utworów Muse czy Paramore."
Wiem, że my tu nie o muzyce, ale Linkin Park stawiać przed Muse? No litości!

tfu, to ja się popisałam teraz Very Happy

wzrok już nie ten...

Linkin Park ostatni raz odpaliłam w wieku 15 lat, więc jako "młodszy widz", za to Muse szanuję i katuję po dziś dzień.

Redaktor

Zmęczony jestem i nie mam weny do ubierania w inne słowa tego, co już napisałem, wiec mam nadzieję, iż wybaczycie mi skopiowanie mojej wypowiedzi z AA Wink

Najbardziej interesowało mnie ja panowie Shannon i Swift poradzą sobie z wprowadzeniem na ekran Jasona w hokejówce nie olewając jednocześnie wydarzeń z dwóch pierwszych Fridayów. Otrzymujemy więc kilkunastominutowe "wprowadzenie" kiedy to pojawia się Mrs. Pamela, a Jason korzysta z worka. W sumie był to najprostszy możliwy zabieg, ale też ciężko było wymyślić cokolwiek bardziej interesującego, wiec scenarzystów rozgrzeszam - wszak nie mogli zrezygnować z Jasona w masce jako symbolu serii, koniecznego także dla przyciągnięcia widowni do kin.
Dalej mamy typowy, slasherowy schemat - seks, piwo i gore, podany w całkiem oglądalny sposób. Początkowo byłem niesłychanie poirytowany, bo w pierwszych scenach morderstw prawie nic nie widać, ale potem zaległości zostały nadrobione - ostrze wbite w szyję, łeb przeszyty strzałą, poderżnięte gardło, tak że jest na czym zawiesić oko, mimo z deka nerwowej pracy kamery. Zresztą i atrakcyjne aktorki nie wstydzą się prezentować swoich wdzięków, więc i pod tym względem Nispel podtrzymuje "piątkowe" tradycje.
Klimat - ten nie jest zły, choć zdjęcia leśne są bardzo nierówne - momentami las pokazany jest bardzo dobrze i czuje się jego klimat, kiedy indziej zaś wybitnie pocztówkowo, co źle wpływa na atmosferę filmu. Podobało mi się natomiast końcowe przeniesienie akcji do podziemi - jeśli już oglądać musimy zwyczajową konfrontację ocalałych bohaterów z mordercą, niech przynajmniej zawsze toczy się ona w tak fajnej scenerii.
Chciałbym natomiast stanąć w opozycji do Ślepego co do Dereka Mearsa, Moim zdaniem spisał się w roli Jasona o niebo lepiej niż Ken Kirzinger w "Freddy vs. Jason". Tamten machał maczetą jak grabiami, nie potrafił oddać zachowania zimnej, pozbawionej ludzkich cech maszyny do zabijania które jedynym cel to dopaść ofiarę, podczas gdy Mears zaprezentował się nieźle - jego ruchy są dosyć oszczędne, a zarazem zdecydowane, nie wykraczają znacząco poza zachowania konieczne do "załatwienia" ofiary.
Na plus zapisuję też muzykę - wstawianie popowych kawałków to częsty dla lat 80-tych zabieg, więc w przypadku spadkobiercy takiej serii jak Friday The 13th" nie powinno to dziwić. Natomiast bardzo przypadł mi do gustu główny motyw muzyczny, pojawiający się kilkukrotnie w przekroju całego filmu (po raz pierwszy bodajże w momencie ucieczki Whitney w domku po śmierci jej chłopaka), a i słynne ki-ki-ha-ha Manfrediniego się pojawia.
Zakończenie typowe - "będzie seuqel, cieszycie się ?", mnóstwo też głupich zachować bohaterów, ale to już mankamenty typowe dla slasherów, więc przymykam na to oko. Ogólnie moje wrażenia są pozytywne, choć wiadomo, iż tworząc w ramach dzisiejszego mainstreamu Nispel nie mógł zbliżyć się do najlepszych odsłon serii.
6,5/10

Redaktor

Redaktor

No to wiadomo, że nie są w stanie odtworzyć atmosfery z lat 80- nawet stosując wymyślne filtry. To jednak nie przeszkadza moim zdaniem w tworzeniu równie dobrych filmów- dla mnie TCM nispela lepsza niż oryginałek, tak dla przykładu. O piątku więcej napiszę jak pójdę do kina... Wink

Ale, ale...!

Redaktor

Redaktor

[quote="agneau"]

Oj, no co ja na to poradzę? Może urodziłem się trochę za późno i teraz bardziej przemawia do mnie ta nowsza wersja. Ale trochę przeczy temu to, że jednak wolę stary „Piątek” od remake’u. Może nowe „Halloween” spodobało mi się bardziej dlatego, że Michael nie jest tutaj tylko „tym złym psycholem z nożem”, a widzowi dane było go lepiej poznać, przez co, przynajmniej moim zdaniem, stał się postacią bardziej wyrazistą i dramatyczną nawet. Aczkolwiek zdaję sobie sprawę z tego, że dla niektórych takie „intymne” przedstawienie psychola to niepotrzebne obdzieranie go z tajemniczości itp. i pójście bardziej w stronę jakiegoś dramatu, co nijak ma się do porządnego slashera czy coś. W każdym razie jestem pewien, że remake „Koszmaru z ulicy Wiązów” nie pobije oryginału – kreacji Freddy’ego zagranej przez Englunda i stworzonej przez Cravena nic nie zdoła zastąpić, a pierwsze wiadomości o fabule nie wróżą nic dobrego... Zobaczymy, jak będzie z „Chuckym”.

Dobrze czas żebym wyraził swoje opiniotwórcze zdanie :

Halloween (Zombie) - ssie jak diabli

Halloween (Carpenter) - bardzo fajny filmik, choć w ciul słabszy słabszy od trójki i czwórki Wink

Halloween to nie jest historia 'seryjniaka' pokroju teda Bundy, ale komercyjny i tajemniczy filmik o psycholu a nie studium seryjnego mordercy z obowiązkowym patologicznym dzieciństwem, matką dziwką i ojczymem alkoholikiem Laughing

Dołączył: 18 Mar 2009 Posty: 12 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/3

Judith ma rację, jednakże przy ostatecznym rozrachunku warto zwrocić uwagę na mentalność ludzi.. bo to przecież ona kształtuje wizerunek dzisiejszego kina. Remake wygladaja tak a nie inaczej bo tak tez wygladaja oczekiwania. Jak to śpiewa Bob Dylan Times are a-changin.. wiec przeciętny widz dostaje dokładnie to czego pragnie. Mam nadzieję, ze nie oznacza to upadku sztuki w kinie i totalnej komercjalizacji bądz równie groznego oddarcia jej od użytecznosci i utworzenia z niej formy rozumianej przez nieliczne "dysydenckie" grono.

Viva la Myers !