Forum Horrormania Strona Główna
Autor Wiadomość
<    Filmowe dyskusje   ~   Madman, reż. Joe Giannone, 1982
critters
PostWysłany: Wto 17:26, 03 Cze 2008 


Dołączył: 25 Sie 2006
Posty: 556
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Crystal Lake


KrOOlik napisał:
to, jak już wcześniej wspomniałem i ja i Crit także, kwestia gustu, a o gustach sie nie dyskutuje ale... veto Wink

Napięcie swoją drogą- w piątku było zdecydowanie większe, ale i atmosfera bardziej mi się podobała, bez dwóch zdań. Miała w sobie jakąś naturalność, większy ..realizm (?- tylko kwestia pokazywania bohaterów, nie mówią o samych wydarzeniach Wink ) za dnia, której w Madmanie brak. Nocą zaś większa niesamowitość scenerii. Sceny morderstw z Madmana rzeczywiście lepiej wykonane, ale na tym polu Marz nie punktuje jak dla mnie w jakiś specjalny sposób- gore nie jest tym czego głównie szukam w slasherach (choć jeśli jest, to cieszy oko). Wyraziste moemnty- Madman miał kilka takich. Ale nie można odmówić "piątkowi 13ego" również miażdżącej końcówki z małym jasonem. Kto nie kojarzy siekiery w głowie dziewczyny? Monologu ralpha, przebicia gardzieli Bacona?

A sama postać mordercy? No cóż, Marz ma jakąś tam prezencję (nie powiem, żeby idealną. Na tym polu dożo lepiej sprawdza sie Jason z partu II, III, IV, Cropsy, czy zdeformowany kolo z Prey) Tutaj morderca miał zapadać w pamięć, w "friday the 13th" nieznajomość tożsamości killera budowała atmosferę na równi z lokacjami czy muzyką. Więc i tak obstawiałbym opcję babci z maczetą- jako sama postać niekoniecznie, ale dla całości filmu był to duży plus.



Czy napięcie w Piątku większe? Kwestia gustu - dla mnie wręcz odwrotnie. Co u was to napięcie tak powoduje? Ręka dzierżąca nóż, która niespodziewanie podrzyna gardło? A może muzyczka ci ci ha ha Laughing
Większy realizm? Hmm - Sposobność przemieszczania się mordercy tak jakby się teleportował niewiele jednak miała wspólnego z realizmem, końcówka z Jasonem również.
Prezencja mordercy - hmm. Zdecydowanie Marz prezentuje sie najlepiej ze wszystkich przez ciebie wymienionych. Cropsy bez swoich nozyc jest zwykłym malo poroadnym cieciem, kolo z Prey to również żadna rewelacja(a już jeg charakteryzacja bardziej bawi niż straszy)
Piszesz, że gore nie ma dla ciebie zbyt wielkiego znaczenia w slasherach a jako najbardziej pamiętliwe sceny z Friday w 2 z 3 przypadków wymieniasz sceny morderstw, które się pamięta bo były pomysłowe i krwawe (tzn przebicie harpunem bo już siekiera w głowie niezbyt odkrywcza.
Czy tajemniczosc mordercy działa na korzysc 'Piatku'? Niekoniecznie, tymbardziej jesli tą tajemnicza osobą okazuje sie byc wątła staruszka, która wcale nie wyglądała poważnie a nie daj bóg groźnie.
Ja osobiście wolę coś czego mogę się obawiać. W tym przypadku można bać się Marza - bo jest wielkim, złośliwym, złym redneck'iem, który dysponuje ogromną siłą a niby jak można obawiać się ciotowatej starszej pani, która przez cąły film morduje niczym oszalały psychol by w końcówce zrobić z siebie błazna.
Ja osobiście nie widzę w jej postaci nic strasznego, zwłaszcza, że jej postac jak wspomniał Slepy zepsuła końcówkę filmu, którą ratować się starał w ostatnich sekundach niedorozwinięty chłopiec z jeziora. Laughing

'Friday 13th' jest fajnym filmem z lat młodzięcych, ale mam wrażenie, że Ty Krooliczku obejrzałeś go conajmniej o kilka razy za dużo bo twe zachwyty są nader nieuzasadnione.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Cement
PostWysłany: Wto 19:54, 03 Cze 2008 
Redaktor

Dołączył: 09 Kwi 2007
Posty: 988
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 6 razy
Ostrzeżeń: 2/3
Skąd: Bielsko-Biała


ślepy51 napisał:
killer nagle z bad assa madafaki zamienia sie ciamajdę przewracającą się o własne nogi - nie ma w tym za grosz konswekwencji i ma na celu doprowadzenie do typowo hollywoodzkiego hepi endu.

Właśnie końcówkę "Friday The 13th" uważam za punkt ważący na jego wizerunku najmocniej, skutecznie przekreśla ona spory wysiłek jak i Cunningham włożył w budowanie napięcia a Savini w krwawe sceny. Niszczy to realistyczny wizerunek filmu i bardzo irytuje, znacznie lepsze są zakończenia w stylu "Madmana" czy "Hatchet", lub nawet krótkie i nieprzeciągnięte konfrontacje z mordercą, mające w sobie coś z realizmu np. w "The Burning" czy "Cold Prey". Co do samego Cunninghama i określenia go słabiakiem może i coś w tym jest, w końcu oprócz "Friday The 13th" i "Deepstar Six" nie nakręcił nic co by się specjalnie wyróżniało (przynajmniej nie przypominam sobie). Brak znajomości tożsamości mordercy nie musi być też plusem, bo przekreśla atut dobrego wyglądu killera (przynajmniej w konwencji przyjętej w Piątku, gdzie widzimy tylko ręce pani V.) Oczywiście, 'Friday The 13th" to bardzo klimatyczny, krwawy i trzymający w napięciu slasher, ale w kategorii camp i backwoods slasherów przegrywa imho nie tylko z Madmanem, ale i z The Burning i Friday The 13th II.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Cement dnia Wto 19:57, 03 Cze 2008, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
critters
PostWysłany: Wto 21:42, 03 Cze 2008 


Dołączył: 25 Sie 2006
Posty: 556
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Crystal Lake


Bo co by o Jasonie nie mówić to tak jak Marz jest przebiegłym i bezwzglednym bydlakiem od początku do końca i w końcówkach nie potyka się o własne nogi. Pani Voorhees można było conajmniej 3 razy wcześniej uciąć łeb i byłby spokój.
Niestety to też typowe dla slasherów(nie wszystkich na szczescie) ze najpierw killer dostaje od ofiary w leb i traci przytomnosc a niedoszła ofiara, która przed chwilą powaliła go na ziemię, nagle traci rezon i zamiast dobić niegroznego w danej chwili napastnika to rzuca swą broń i daje długą Laughing
Rozumiem jeszcze, że takiego Jasona to można okładac i okładać a i tak wstanie, ale rąbięta staruszka to robota dla nawet przecietnie zdolnego fizycznie czlowieka na jakieś kilka sekund Laughing

Skoro już o 'Cold Prey' mowa to końcówka zasysa podobnie jak w jedynce piątku. Wielkie bydle nagle zostaje bez problemu zepchnięte do dziury przez wątła kobietkę, której sztuka ta poprzednio nie udawała się ładne kilka razy Laughing


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
KrOOlik
PostWysłany: Wto 23:00, 03 Cze 2008 


Dołączył: 23 Lip 2006
Posty: 1567
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 31 razy
Ostrzeżeń: 2/3
Skąd: Tarnów


Brak cytowania selektywnego to bardzo ważny minus tego forum- prawie jak brak anala Wink więc wierzcie mi na słowo przy ewentualnych cytatach Razz

Crit spytał o napięcie w "piątku 13ego"- muzyka i słynny, ograny już później do bólu motyw "ki ki ha ha" czy jakkolwiek to szło z pewnością buduje tutaj napięcie i to jest fakt Wink ręka z nożem także- tutaj odwołuję się do ukrycia tożsamości mordercy. Zresztą kwestia napięcia przeplata się tutaj i łączy ściśle z samą atmosferą filmu- czynniki wywołujące jedno, są także przyczynami drugiego efektu. Za przykład niech posłuży wyjście do łazienki pewnej czarnowłosej bohaterki, która kończy z siekierą w głowie. Widz wie doskonale, że coś się stanie, nie wie tylko co dokładnie i w którym momencie. A przede wszystkim w tym miejscu filmu nie wie także KTO uderzy. Idę o zakład, że gdybyśmy znali oprawcę, ta scena nie podnosiłaby już tak bardzo adrenaliny. Jest tajemniczo, jest "klimatycznie" i jest też napięcie towarzyszące widzowi. Choć w sumie gdybyśmy znali tożsamość mordercy może nie oglądałoby się tego gorzej- napięcie wciąż byłoby wysokie, co np udowodnił sequel piątku, lepszy od pierwowzoru- ale atmosfery niedopowiedzenia nie udało się już w nim odtworzyć. Ma za to inne atuty... Ale o kwestii tożsamości mordercy trochę później.

Kwestia teleportowania się mordercy- w późniejszych partach było to widoczne- zaczęło się w sumie od części 4 i (może oprócz 5) trwa tak aż do dziś. Ale w pierwszej odsłonie nie było to jakoś widocznie czy nagminnie wykorzystywane. W sumie nie zauważyłem tam jakichś sporych rozbieżności w czasoprzestrzeni.

Krwawe sceny- gore nie jest najważniejsze, a te sceny po prostu zapadają w pamięć, m.in przez to że są to morderstwa- ale wciąż pozostaje kwestia tego co zapada w pamięć, a co jest ważniejszym bądź mniej ważnym elementem- bo to w sumie różne rzeczy.

Madman charakteryzację miał powiedzmy niezłą, ale nie uważam żeby taki Cropsy mu ustępował- inna sprawa, że to postaci zostały przedstawione nieco inaczej. Cropsy to poparzony człowiek szukający odwetu, Madman również szuka zemsty ale prezentuje sobię większą dawkę szaleństwa, brutalności czy dzikości niż postać z sekatorem.


A piątek 13ego oglądałem tyle razy, że sam już nie zliczę, bo zabrakło by paców u rąk, a pewnie też u nóg Wink Arcydziełem nie jest, ale wciąż pozostaje u mnie jednym z najlepszych backwood slasherów- zaraz po swoim sequelu.

i jeszcze taka kwestia odnośnie postu Czarka, który napisał:

"Właśnie końcówkę "Friday The 13th" uważam za punkt ważący na jego wizerunku najmocniej, skutecznie przekreśla ona spory wysiłek jak i Cunningham włożył w budowanie napięcia a Savini w krwawe sceny. Niszczy to realistyczny wizerunek filmu i bardzo irytuje, znacznie lepsze są zakończenia w stylu "Madmana" czy "Hatchet"

Końcówka Piątku rzeczywiście trochę kuleje z realizmem (chyba, że pani pamela potykała się o własne nogi bo wychyliła parę głębszych przed ostatnim zamachem maczetą) ale czy taki Hatchet był bardziej realistyczny? jak dla mnie to babcia z maczetą wypada już w sumie bardziej przekonująco niż niezniszczalny Viktor który SPOJLER! ni z gruszki nie z pietruszki pojawia się na łodzi! SPOJLER Wink

A no właśnie, miałem już kończyć posta, ale napisałem że wrócę jeszcze do sprawy ujawnienie/ukrycia mordercy, więc wracam. Nie wiem, czy się ze mną zgodzicie, ale na mój gust straszniejszym agresorem od Madmana był jason- teraz kwestia tylko "dla czego?" Moim zdaniem właśnie część pierwsza w której pojawił się w urywku wypromowała go tak dobrze. Cała legenda o jego ciele niewydobytym z jeziora, końcówka, ogólnie part pierwszy i wydarzenia w nim- one zrobiły doskonałą podwalinę pod wykreowanie Jasona. Moim zdaniem nie miały nawet połowy ze swej pary, gdyby nie jedynka w której jego postać była jakby legendą i wielkim niewiadomym. To jest moim zdaniem też przewaga piątku- czy to Cropsy, czy Madman- ich legendy kreowało sie w jednym filmie i to już nie wypadało tak przekonująco, ani tak sugestywnie. "Piątek 13ego" zrobił niezamierzoną podwalinę pod historię Jasona dlatego ziarno padło na podatny grunt.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
critters
PostWysłany: Śro 12:51, 04 Cze 2008 


Dołączył: 25 Sie 2006
Posty: 556
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Crystal Lake


Rzeczywiście brak selektywnego cytowania to minus prawie na miarę braku anala!

Tak jak myślałem - klimat i atmosfera w piątku to dla ciebie muzyczka i ręce mordercy Wink Kiepskawo trochę. To mogło straszyć i wprowadzać atmosferę za dzieciaka, teraz zwyczajnie śmieszy. Motyw muzyczny ki ki ha ha rzeczywiscie dobry, ale śmiem twierdzić, że psychodeliczne rytmy wykorzystane w 'Madmanie' wytwarzały conajmniej podobną jeśli nie lepszą atmosferę(bo motyw z Piątku wprowadzał ciarki za pierwszym razem potem zaczął się już jakby przejadać)
Ukrycie tożsamości mordercy poprzez ukazywanie morderstw w ramach - tajemnicza rękaw łapie cie za szyje i podrzyna gardło - jakoś do mnie nie przemawia i wcale nie wpływa na klimat. Wręcz odwrotnie - kiedy widze goła rękę podrzynającą komuś gardło, wiem już napewno, że morderca jest człowiekiem. O wiele bardziej klimatyczne moim zdaniem jest gdy ukaże się tajemnicza łapa jak np w Madmanie, czy Slayerze po której nie wiemy, czy to tylko kostium czy naprawdę mamy do czynienia z jakimś stworem. Podobnie ze sceną morderstwa własciciela obozu, który wypowiedział słowa - a to ty' lub co ty tu robisz' już nie pamiętam dokładnie. Wówczas dochodzi do tego czego najbardziej nie lubie - czyli powszechnej znajomości tożsamości mordercy i psuje czynnik tajemniczości.
Scena w łazience ma taki sam klimat jak i sceny morderstw w większosci slasherów, nie widze w niej niczego szczególnego, Madman miał mnóstwo takich scenek. Przeciez wiadomo, że stanie się coś złego, choć czasem nibezpieczeństwo zostaje na kilka sekund zażegnane by uśpić czujność widza i ofiary by potem dokonac mordu.
Motyw oklepany do bólu i moim zdaniem akurat ta scena niczym specjalnym w 'Piątku' się nie wyróznia.
Natomiast troszeczkę sobie zaprzeczasz - piszesz, że gdyby tożsamość mordercy była znana to czynnik tajemniczosci byłby mniejszy, po czym piszesz po chwili, że może jednak jednak nie byłby Wink
Wierz mi, że to co napisałeś nie ma nic wspólnego z rzeczywistością - tożsamość mordercy nie ma tu nic do rzeczy. Poprostu żal nam ofiary, która tak naprawdę nic nie zawiniła - bo jesteśmy pewni, że zginie własnie teraz choć pewnie chcielibyśmy żeby jeszcze pożyła a zamiast niej zginął ktoś inny(każdy ma jakieś antypatie i sympatie wśród bohaterów i sam niejednokrotnie denerwowałem się, że akurat ta postać musi teraz zarobić siekierą a nie inna).
Widz może domyślać się tożsamości ofiary, ale dla bohatera jest to wszystko jedno, czy słyszał legendę o Marzie bo i tak uważa ją za zwykła bajeczkę przy ognisku i do końca nie spodziewa się kto go zabije. Dlamnie osobiście czynnik tajemniczości jest większy, gdy znamy mordercę, ale pod warunkiem, że nie jest to zwykły orydynarny killer (choć np w takim 'Mutilator' morderca znany jest od początku a przyznasz, że nie wpływa to na atmosferę tajemniczości i gęsty klimat filmu Coopera ?) a jakas miejscowa legenda, której nigdy nie chciałbyś spotkać jak np : Marz, czy Jason. Wiemy na co może być stać zwykłego człowieka, ale przy takim matkojebcy jak Jason, czy Marz wyobraźnia działa dużo silniej. Zastanawiamy się, czy w ogóle da się ich zabić i jesteśmy przekonani, że są zdolni do znacznie wymyślniejszych okrucieństw niż zwykły człowieczek.
Jak bowiem zabić kogoś kto już nie żyje a zachowuje się jakby był bardzo żywotny?

Hola hola - co ma do rzeczy charakteryzacja? Ja napisałem jedynie, że Cropsy nie umywa się do Marza jako postać a nie, że ma gorszą charakteryzację. Marz ma taki wygląd jaki miał mieć, nie dało się tego zrobić lepiej bo mogloby już wyglądac groteskowo.
Cropsy jak wspomniałem to zwykły cieć, który bez ostrego narzędzia jest nikim. Nie widać w nim opętania jakie było widoczne u Marza - brak tego szaleństwa - zamiast tego jest skalkulowana i wyrachowana zemsta i kompletny brak zaskoczenia. Od poczatku wiemy kto morduje i za co a należy wziąć namiar na to, że to nie żadna legenda tylko zwykły cieć, który padł ofiarą żartu. Wiemy, że chodzi mu o zemstę. Marzowi tak naprawdę nie wiemy o co chodziło(prawdopodobnie o nic) nie wiemy dlaczego będąc człowiekiem nagle porąbał swoją żonę i dzieci, co spodowało, że zabija wszystkich - czyżby opętał go jakiś zły duch?

Kwestie teleportacji już zostawie bo to nie jest takie istotne w każdym razie nie pamiętam dobrze bo Piątek oglądałem jakiś czas temu aczkolwiek w końcówce Pamelka chyba za szybko ocknęła sie i szybko dogoniła główną bohaterkę, która nie dosc ze była młodsza i lepiej wysportowana to nade wszystko miała sporą przewagę czasową.

Piszesz, że nie efekty gore są najważniejsze ale jako elementy, które zapadają w pamięć podajesz właśnie sceny mordów. Przykładowo w takim 'Rituals' w pamięć zapadają inne sceny, które mrożą krew w żyłach a nikt przy nich nie ginie lub nawet jak ginie (głowa na paliku) to bardziej liczy się sam sposób działania mordercy, który mógł od razu zamordować dwie osoby a zabił jedną by poznęcać się psychicznie nad druga.
Niestety czy chcesz, czy nie to w Piątku 13 w pamięć zapadają głównie sceny morderstw i nic tego nie zmieni.

'Hatchet' to kiepskie porównanie z racji iż jest to bardziej film parodiujący w delikatny sposób klasyczne slasherowe zagrania aniżeli poważny film grozy.

Odnośnie agresora - nie rozmawialiśmy tu Jasonie tylko o piątku 13 części pierwszej gdzie Jason jest przez kilka sekund na ekranie.
Kwestia gustu - ja osobiście za postać traszniejszą uważam Marza, czy choćby Slayera - jako, że filmy te nie były ukierunkowane na sequele i zamknęły się w jednej opowieści wiem, że na dobrą sprawę tych dwóch panów nie da się oszukać a Jasona jaknajbardziej, co kilkakrotnie pokazano na ekranie a poradził sobie z nim nawet mały dzieciak Laughing
żenada, tymbardziej, że skoro Jason sam widział jak ginęła jego matka i trzymał u siebie w komórce jej łeb to musiał być (i doprawdy był) nieprzeciętnym tępakiem, którego jedynym atutem była ogromna siła i żywotność, która w pewien sposób trochę śmieszyła a apogeum żenady osiągnęła w czesci 9.
Perfekcyjny killer to nie tylko dobry wygląd, duża siła, ale przede wszystkim spryt, sprawiający, że nie nikomu da się go oszukać.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Cement
PostWysłany: Śro 14:10, 04 Cze 2008 
Redaktor

Dołączył: 09 Kwi 2007
Posty: 988
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 6 razy
Ostrzeżeń: 2/3
Skąd: Bielsko-Biała


Realizm realizmem, ale porównanie szaleństwa jak i pochodzenia Marza z postawą i historią Cropsy'ego przemawia w kwestii realizmu zdecydowanie na korzyść killera z sekatorem. Marzowi, jakkolwiek uważam go za jednego z najlepszych slasherowych morderców, do realizmu daleko - zmartwychstały facet z odległej legendy to jednak popularny chwyt, podczas gdy historia Cropsy'ego jest bardziej niż realistyczna, a przy tym makabryczna. Na pewno niejednemu zdarzyło się zadrżeć widząc płonącego żywcem stróża, mimo iż wiadomo było, że to on zamieni się w prześladowcę. Skoro więc już oceniamy realizm, to historia Marza i jego postać ustępuje tutaj innym omawianym filmom, choć sama akcja prezentuje się już w tym zakresie lepiej dla "Madmana". Co do charakteryzacji to jużkwestia gustu, choć ta Cropsy'ego jest z pewnością bardziej efektowna.

Nie zgadzam się natomiast z twierdzeniem jakoby nieznajomość tożsamości mordercy budował klimat. Toż to w legionach plastikowych teen-slasherów zabieg ten jest powszechnie stosowany, a odgadnięcie tożsamości killera często niezwykle trudne, a mało które z tych dzieło odznacza się jakimkolwiek klimatem, nie mówiąc już o jakimś porównywalnym z "Friday The 13th" czy "Madmanem". Zatajenie tożsamości mordercy nie jest samo w sobie żadnym atutem jeśli nie jest poparte innymi pozytywnymi elementami (backwoods-slasherowy przykład - "Motor Home Massacre"). Zresztą osobiście i tak wolę widzieć dobrze zagraną postać mordercy ze świetną charakteryzacją niż zastanawiać się kto zabija.

W kwestii muzyki w mojej opinii "The Burning" zdecydowanie przebija konkurentów, soundtrack autorstwa Ricka Wakemana jest po prostu miażdżący, choć i Manfredini i Horelick odwalili kawał dobrej roboty.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
KrOOlik
PostWysłany: Nie 12:04, 08 Cze 2008 


Dołączył: 23 Lip 2006
Posty: 1567
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 31 razy
Ostrzeżeń: 2/3
Skąd: Tarnów


Sory za zwłokę, sesja troszkę przyciska.

Za dzieciaka film faktycznie straszył i podnosił adrenalinę, ale opcja "ręka mordercy" wciąż mi się podoba, mimo upływu lat Wink słowa skierowane do mordercy jakoś niespecjalnie mi przeszkadzają. Właściciel obozu nie zdradził tożsamości pytając "co ty tutaj robisz?"- tym bardziej że spytał o to w formie zatroskania o osobę w ulewie- co mogło np podpowiedzieć że pytał dziecko (w domyśle niedoszłego topielca). Dużo "bardziej lektor zepsuł "profondo rosso", bo tekst w łazience (oprawca zakładał wtedy rękawiczki przed zaparowanym/zabrudzonym lustrem) SPOILER!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
został przełożony na konkretną osobę. Zamiast "w czymś pomóc" słyszymy wtedy "w czym PANI pomóc", co jest troszkę irytujące.
KONIEC SPOILERA!!!!!!!!!!!

"Natomiast troszeczkę sobie zaprzeczasz - piszesz, że gdyby tożsamość mordercy była znana to czynnik tajemniczości byłby mniejszy, po czym piszesz po chwili, że może jednak jednak nie byłby Wink"

zamotałem się w słowach Wink stopień TAJEMNICZOŚCI byłby z pewnością niższy, natomiast nie musi się to odbić wcale na NAPIĘCIU.

Co do dalszego fragmentu Twojej wypowiedzi to widzimy to nieco inaczej- dla mnie w "Madmanie" nie było praktycznie nic tajemniczego, bo wszystko zostało podane na tacy. Można jedynie spekulować co do tego kim/czym jest teraz Marz- bo teoretycznie nie zostało to powiedziane co się z nim stało- rano znaleźli tylko urwany sznur. Ofiary nie mają zbyt wiele do powiedzenia w kwestii tajemniczości moim zdaniem- to że ktoś zginie jest pewne (faktycznie możemy żałować, że ta osoba schodzi ze sceny pierwsza a inna jeszcze żyje) ale w jakim stopniu wpływa to na tajemniczość? Moim zdaniem ten aspekt nie wpływa w jakikolwiek sposób na jej budowanie- chyba, że ktoś spośród wyżynanych ludzi ma jakieś powiązania z kimś/ czymś co eliminuje jego znajomych- wtedy można jedynie spekulować czy i jakie więzi ew. łączą tą osobę z agresorem. Ale atmosfery jako takiej nie buduje to prawie wcale.

Co do efektów gore- scena z siekierą jak sam napisałeś nie jest zbyt krwawa ani rewelacyjnie wykonana (samego ciosu nie widać)- toteż zapamiętuje się samą jej konstrukcję, a nie gore. podobny przypadek tylko z wyższej półki to scena pod prysznicem z psychozy- niby jest to morderstwo, ale gore brak (co oczywiście dziwne nie jest)- natomiast scena zapada w pamięć pomysłową konstrukcją.

Kwestia charakteryzacji nie była poruszana dokładnie, ale zwróciłem na nią uwagę bo w sumie jest też elementem przez który bardziej zwracamy uwagę na jednego killera niż na innego.

W kwestii "htacheta" się zgadzam- jest to pastisz i choćby z tego względu napisałem tylko, że jego zakończenie nie należy do tych najbardziej realistycznych. Bo jeśli już mówimy o realizmie w slasherach to Hatchet nie jest tutaj chyba najlepszym przykładem.

Slayer faktycznie nie był nastawiony na part 2, ale Madman to już kwestia otwarta. Zawsze dało się pociągnąć historię do przodu i to bez większych problemów. Ale mówiąc już o sequelach "piątek 13ego" też nie aspirował do kolejnej części. Dla mnie zakończenie z Jasonem miało właśni pozostawić widza z poczuciem niepewności, ale nie było wyprowadzeniem do kolejnego paru- przynajmniej nie takim jak np. Halloween gdzie carpenter pozostawił swojego boogeymana żywego i dał mu uciec gdzieś w krzaki.

do tożsamości odnoszą się też posty Czarka, który napisał tak:

"Nie zgadzam się natomiast z twierdzeniem jakoby nieznajomość tożsamości mordercy budował klimat. Toż to w legionach plastikowych teen-slasherów zabieg ten jest powszechnie stosowany, a odgadnięcie tożsamości killera często niezwykle trudne, a mało które z tych dzieło odznacza się jakimkolwiek klimatem, nie mówiąc już o jakimś porównywalnym z "Friday The 13th" czy "Madmanem""

po czym sam udzielił sobie odpowiedzi, którą miałem dać ja Wink

"Zatajenie tożsamości mordercy nie jest samo w sobie żadnym atutem jeśli nie jest poparte innymi pozytywnymi elementami"

dokładnie, tutaj wszystko się zamyka. O atucie takiego stanu rzeczy mówiłem w odniesieniu do piątku 13ego, gdzie dla mnie był to duży pozytyw- nie wiemy kto zabija, bądź co zabija. Fakty, widać tam ludzką rękę z nożem, natomiast gdy oglądałem ten film pierwszy raz niezmiernie mnie ciekawiło, kto okaże się mordercą (opcję, że to jeden z obozowiczów odrzuciłem z miejsca), mało tego! zastanawiałem się, czy opróćz człowieka nie gra tam jakiejś roli fatum, klątwa itp itd- to było coś! teen-slashery ukrywają tożsamość mordercy nie po to, żeby wzbudzić niepokój czy zbudować klimat- przecież i tak wiemy, że zaraz jedna osoba którą znamy od początku wyskoczy z siekierą, gdy niewielu pozostanie już przy życiu. Że jeśli sie chowa jej tożsamość to tylko po to, by pokazać nowe, cudancze wdzianko oprawcy. Oglądaliście może taki film jak "Final Curtain: Acts of Death"? niskobudżetówka, która cholernie mi się spodobała- właśnie dlatego, że potrafiła stworzyć coś takiego, jak cunningham w 1980- nie wiadomo co do końca się dzieje, ani kto stoi za morderstwami (człowiek? jeśli tak to kto? duch? klątwa?). A kiedy nie wiadomo o co chodzi, jest strasznie, jest ciekawie.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
ślepy51
PostWysłany: Nie 15:20, 08 Cze 2008 


Dołączył: 15 Sty 2007
Posty: 488
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 3 razy
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Orca


Cytat:
A kiedy nie wiadomo o co chodzi, jest strasznie, jest ciekawie.

Ale tylko podczas pierwszego seansu. Takie jednorazowe filmiki są fajne, ale tylko na jeden raz właśnie. Odnośnie "Piątku" - gdy juz wiemy co, jak, gdzie i kiedy - film traci praktycznie wszystkie swoje atuty i całą aure tajemniczości, którą miał podczas pierwszego z nim kontaktu. Jeśli reżyser bazuje tylko na zaskoczeniu olewając całą resztę (a w "Piątku" cała reszta jest mocno średnia) to potem mamy filmik "w sam raz na jeden raz".
Cytat:
scena z siekierą jak sam napisałeś nie jest zbyt krwawa ani rewelacyjnie wykonana (samego ciosu nie widać)- toteż zapamiętuje się samą jej konstrukcję, a nie gore.

To jest scena, w której chyba najbardziej widać, jakim partaczem jest Cunningham - wszystko rozgrywa sie znakomicie aż do momentu, w którym przyszla ofiara widzi przed sobą oprawcę - zamiast spierd*lac gdzie pieprz rośnie albo rzucic się na wątłą babę z siekierką, dziewucha patrzy w górę i czeka aż siekiera spadnie jej na łeb i ja zabije - zaiste, fantastyczne zakończenie nieźle zapowiadającej się sceny - a takich momentów w pierwszym "Piątku" jest niestety więcej.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)

Zobacz następny temat
Zobacz poprzedni temat
Strona 2 z 2
Idź do strony Poprzedni  1, 2
Forum Horrormania Strona Główna  ~  Filmowe dyskusje

Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu


 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach