Ido, reż. Kei Fujiwara, 2005

Redaktor

Jeden z najbardziej pokręconych filmów jaki kiedykolwiek oglądałem. Choć wyraźnie można wyróżnić tutaj kilka wątków i motywów, mnóstwo jest scen których sensu nie sposób odgadnąć, a podział na epizody wprowadza raczej jeszcze większe zamieszanie niż ład. Ogromna dawka brutalności, surrealizmu i kapitalna rola samej Fujiwary to elementy które zapadają w pamięć na długo. Finał jest wprost szokujący, ocieka brudem i krwią, a deformacja głównej bohaterki (choć to określenie niezbyt precyzyjne) jest doskonała. Warty wyróżnienia jest również niezły soundtrack oraz poruszenie kilku ważnych problemów - nietolerancji, bestii tkwiącej w człowieku, a nawet przyrównanie egzystencji człowieka do ... świni. Jednak to tylko niektóre z całego multum motywów jakie się w tu przewijają, a wiele z nich ma związek w poprzednim obrazem Fujiwary - "Organem" z 1996 r.
10/10

Kolejne azjatyckie ścierwo, jak dla mnie zdecydowanie 1/10. I tak, filmu oczywiście nie widziałem Wink

Administrator

A ja widziałem i powiem, że 10/10 i "Organ" też 10/10 i jeśli pani F. nakręci następny film to zawczasu wam powiem, że też będzie 10/10 - preferuje posty nad wyraz rozbudowane Wink

Chłopaki, to że filmu nie zrozumieliście nie oznacza od razu, że 10/10 i arcydzieło Laughing

Ja tam mówie, dla mnie to ścierwo 1/10 jak każdy inny azjatycki szajs i koniec kropka! Wink

Kompletnie mi ta pozycja nie weszła. Po rewelacyjnym Organ liczyłem na coś w podobnym klimacie i niestety Ido nie spełnił pod tym względem moich oczekiwań. Mogę w zasadzie wyróżnić tylko kilka drobiazgów ociekających surrealizmem jak czerwony księżyc (?) i fontanna (czy studnia) wylewająca krwią. Do tego kilka cieszących oko scen gore z interesującym motywem rozerwania brzucha na czele. Ponadto (zwłaszcza w końcowej części filmu) zastosowano świetny ambient, choć wydarzenia nie koniecznie pod niego pasowały.
Teraz minusy: groteskowo-komediowe wstawki to kompletnie nie moje klimaty (przynajmniej w wydaniu Ido), te wszystkie wygłupy bohaterów absolutnie mnie nie zaabsorbowały. Nawet pani Fujiwara lepiej zagrała w poprzedniej części, a to co zaprezentowała pod koniec filmu to widok, do którego sam już nie wiedziałem jak mam podejść. Jeżeli mam być szczery to bardziej mi ta postać przypominała któryś z tworów Kaufmana, toteż średnio to pasowało do całości. Nijaki w moim odczuciu, o wiele słabszy od Organ.